Beiing

Dinsdag 16 juli 2013.
Vanuit Lijiang, Ni Hau lieve allemaal.
Het heeft even geduurd, maar eindelijk tijd om de website te updaten.
Te beginnen bij Beiing waar we van dinsdag 9 juli t/m donderdag 11 juli zijn geweest.

Dinsdag 9 juli zijn we naar Forbidden City geweest. Jongens echt zo een uitgebreid gebied.
We zullen er nog uitgebreid op in gaan, maar voor nu even de leuke details.

Geweldig leuk die gidsen met hun groepen toeristen. Alle gidsen met een groep van minimaal 10 personen moeten een stok met een vlaggetje of iets anders wat herkenbaar is voor de mensen er aan hebben. Super leuk gezicht is dat.
Martin en ik lopen door Forbidden City en ineens horen we een vrij harde duidelijke stem roepen:
“Waahh tsjiewhawha, waahh tsjiewhawha, co be, yaw waahh tsjiewhawha, waahh tsjiewhawha co be”.
Echt geen idee wat hij zegt, maar geloof het of niet, het was alsof hij riep:”Waar is die chihuahua, waar is die chihuahua, kom mee”.
En dan een paar keer achter elkaar, want de roedel moest bij elkaar blijven.
Als de groep compleet is wordt het snel doorlopen, stilstaan en de gids doet zijn verhaal in rap tempo. Doorlopen en ja hoor hopla en roept hij de roedel tot de orde met waahh tsjiewhawha etc. etc.
Zo ontzettend leuk die Chinese taal, je kunt er van alles uit halen.

Helaas regende het wel, maar goed daar heb je weer paraplu’s voor en die kun je hier voor 20 Yuan kopen, komt neer op afgerond € 2,60.
Nou dat kan je de kop niet kosten toch.

Forbidden City zit tegenover het Plein van de Hemelse Vrede.
Mooi groot plein.

Het regende nog steeds behoorlijk, maar toch ook nog even over het plein gewandeld.
Daarna metro genomen terug naar het oude deel van Beiing alwaar we eerst even naar ons hotel gingen om ons even op te frissen. Nou ja opfrissen, iets droog aan trekken dus.
Daarna ons straatje uit en in de dwarsstraat lekker wat eten.
Eenvoudig restaurant, maar met super lekker eten.
Maar wat je teweeg kunt brengen als je sprite, wijn en bier besteld.
Hoeveel flesjes de vrouw aan de balie niet liet zien voordat ik een biertje had voor Martin.
En Ik maar wijzen van die willen we hebben, nee ze pakte steeds wat anders.
De wijn, mijn hemel wat is dat. Geeft niet hoor doe dan maar sprite. Whaaaahhh Sprite nooit van gehoord, maar uiteindelijk lukte het allemaal prima.
Ach tenslotte zijn we allemaal mensen he.

Als we goed en wel op de helft van ons eten zijn komen er een jongen en meisje naast ons staan.
Jongen vraagt of we Engels spreken. Hij vertelde dat hij Engels op school leerde, maar nog niet zo goed sprak.
Hij wilde weten waar we vandaan kwamen en zijn zusje keek een beetje lachend en niet begrijpend.
Hun vader voegde later bij en zei dat ze ons wel moesten laten eten.
De jongen was het niet helemaal eens, maar ging toch mee.
Nog geen 2 tellen later werden er 2 sate stokjes op onze borden neergelegd en renden de jongen en het meisje snel naar hun tafeltje terug.
Echt lief was dat.
Toen ze met hun vader weg gingen kwamen ze nog even gedag zeggen. Ach altijd leuk zo die spontane kinderen.

Na lekker nog even nagezeten te hebben in het restaurant nog lekker even door de straat geslenterd. Heerlijk even mensen kijken en zij naar ons en terug naar ons hotel.
In het straatje van ons hotel waren 2 mannen druk bezig met het uitzoeken van vuilnis zakken en prullenbakken,
Jaja alles wordt keurig gesorteerd. Plastic bij plastic, blik bij blik etc.etc.
En allemaal met de hand. Petje af voor de mensen die dit doen, want het kan een behoorlijk vies klusje soms zijn.

Woensdag 10 juli 2013.

Vandaag lekker uitgeslapen tot half 12.
Was wel nodig ook zeg. Het is niks dat je ver weg gaat, maar Jettie kan knap lastig zijn dan hoor.
Dus redelijk uitgerust het ontbijt bij 85C gehaald en verorberd. De Metro gepakt en hopla naar de Fleamarket.
Eerst nog door heerlijk oude straatjes gelopen waar ook in inhammetjes een soort van piepkleine restaurantjes waren gevestigd.
Ook wel armoe. Aan het eind van een straat werd een koelkast omgegooid waar eerst garnalen uit waren gehaald. Er was een hoop tumult en comotie rondom de koelkast. Er werd tegen aangetrapt en yes daar kwam geven moment wat uit. Een zwarte rat, niet heel groot maar het was een rat.
Dus niks eten daar in de straatjes want het was ook allemaal niet zo schoon bij sommigen.

Martin en ik liepen verder en staken ondergronds over naar de overkant waar een giga kleding gebouw met allemaal kleine shops met nepkledingmerken gevestigd is. Ziet er ook allemaal verzorgd en netjes uit.
Echt van Tommy tot Hugo, van Chanel tot Zara.
Altijd