Trip to India Deel 4
Door: Andy
Blijf op de hoogte en volg Andy en Martin
02 Augustus 2011 | India, Delhi
Maandag 18 juli 2011 vervolg
Vanavond zijn we ook naar de Ganga geweest om een ceremonie bij te wonen.
Eerst lopen we nog even door de straatjes, maar oh wat een rommel ligt er toch bijna overal, echt niet gezond.
En al die vieze plekken van al die pruimtabak. Bahhhh zonde van de straten en de stad. Daar zouden ze eens wat aan moeten doen.
Bij de boten, soort van sloepen, nog even tussen de mensen in gezeten op de trappen en naar het avond badderen gekeken.
Je ziet hoe priesters presentjes krijgen van de mensen, hetzij een stenen potje, wat geld, een kleedje, wat je maar kunt missen. Het gaat niet om het grote, maar om de zegening die de mensen van de priesters krijgen.
Er is ook een stukje water dat met een stenen muurtje in het water is “afgeschermd”, dat is heilig water.
Dan gaan we de boot op, even weer het gewicht goed verdelen, Martin in het midden achter en ik aan de zijkant in het midden, een man (Duitser) die al op de kant liep te mopperen gaat ook met ons mee, wat hij al helemaal niks vindt.
We varen een net als vanmorgen over de Ganga en zien ook weer de openbare verbrandplaats.
Er wordt net een crematie gedaan. Je ziet hoe een priester er weer vier keer om heen loopt voor de inzegening en dan wordt de stapel met het familielid erop aangestoken.
Je wordt er echt helemaal stil van.
We varen weer terug en zien een ingepakt lijk voorbijgaan, deze hadden we al achter een bootje zien hangen. Jongens het blijft bizar hoor.
Eerst zie je dat het overschot (klinkt wat netter) helemaal recht is en vervolgens zie je dat de benen wat opgetrokken zijn.
We hebben ook wat bakjes met bloemetjes en een kaarsje de Ganga op laten gaan.
In November laten de mensen van alle plaatsen deze bakjes met bloemen en lichtje de Ganga afgaan, waardoor je een massa van lichtjes over de Ganga ziet. Dat is een groots festijn.
De Duitser hoor je af en toe mopperen, die vindt het maar niks.
Bij de ceremonie die op de trappen plaatsvinden zijn vele mensen en ach van afstand ook wel te zien.
Vijf studenten zijn hier bij aanwezig en mogen de Mantra uitspreken. Het is een heel festijn met muziek, gebed en ietsjes zang en veel lichtjes. Dit moet je gewoon zien.
De Duitse man moppert wederom, want hij vond dat je het vanaf de trap beter had gezien, maar de jongen van de boot zei al dat je dan niet de voorkant kunt zien en daar zit ook wel wat in.
Dus heeft die man gewoon pech gehad.
Na de ceremonie zijn we weer terug gebracht naar de opstapplek en lopen door de vele straatjes en steegjes (zouden we eerder kunnen zeggen) en gaan met de riksja terug naar ons hotel, onze hoofden vol met indrukken van wat we gezien hebben. Het is nog altijd druk wat het verkeer aangaat en ze rijden nog als gekken, zowel auto’s, rikja’s en tuktuks. De koeien, ach die trekken zich er niets van aan, gewoon op de middenweg blijven liggen, de mensen gaan toch wel om ze heen. Koeien zijn hier nog altijd heilig. Onze riksja man fiets zich nog steeds helemaal uit de naad, maar bewondering ervoor, wat een kracht nog altijd. In het hotel aangekomen nemen we nog iets te eten en dan gaan we lekker moe maar voldaan een beetje tv kijken, het nieuws volgen tot we in slaap vallen.
Morgen zien we wel weer verder, dan wordt het een rustig dagje.
Dinsdag 19 juli 2011 volledige rustdag gehouden. Gewoon wakker geworden zonder wekker, rustig ontbeten en daarna lekker op het balkonnetje gezeten, dagboekje bijgewerkt, gelezen, muziekje aan, pot koffie en water en genieten van de rust met alle geluiden van verbouwingen die nu in en om het hotel zijn. Maar de herrie valt mee en hoort er nou éénmaal bij. Het nieuws houden we bij op de tv en voor het Nederlandse nieuws op de I-Pad. Toch wel handig.
Vanavond zijn we ook naar de Ganga geweest om een ceremonie bij te wonen.
Eerst lopen we nog even door de straatjes, maar oh wat een rommel ligt er toch bijna overal, echt niet gezond.
En al die vieze plekken van al die pruimtabak. Bahhhh zonde van de straten en de stad. Daar zouden ze eens wat aan moeten doen.
Bij de boten, soort van sloepen, nog even tussen de mensen in gezeten op de trappen en naar het avond badderen gekeken.
Je ziet hoe priesters presentjes krijgen van de mensen, hetzij een stenen potje, wat geld, een kleedje, wat je maar kunt missen. Het gaat niet om het grote, maar om de zegening die de mensen van de priesters krijgen.
Er is ook een stukje water dat met een stenen muurtje in het water is “afgeschermd”, dat is heilig water.
Dan gaan we de boot op, even weer het gewicht goed verdelen, Martin in het midden achter en ik aan de zijkant in het midden, een man (Duitser) die al op de kant liep te mopperen gaat ook met ons mee, wat hij al helemaal niks vindt.
We varen een net als vanmorgen over de Ganga en zien ook weer de openbare verbrandplaats.
Er wordt net een crematie gedaan. Je ziet hoe een priester er weer vier keer om heen loopt voor de inzegening en dan wordt de stapel met het familielid erop aangestoken.
Je wordt er echt helemaal stil van.
We varen weer terug en zien een ingepakt lijk voorbijgaan, deze hadden we al achter een bootje zien hangen. Jongens het blijft bizar hoor.
Eerst zie je dat het overschot (klinkt wat netter) helemaal recht is en vervolgens zie je dat de benen wat opgetrokken zijn.
We hebben ook wat bakjes met bloemetjes en een kaarsje de Ganga op laten gaan.
In November laten de mensen van alle plaatsen deze bakjes met bloemen en lichtje de Ganga afgaan, waardoor je een massa van lichtjes over de Ganga ziet. Dat is een groots festijn.
De Duitser hoor je af en toe mopperen, die vindt het maar niks.
Bij de ceremonie die op de trappen plaatsvinden zijn vele mensen en ach van afstand ook wel te zien.
Vijf studenten zijn hier bij aanwezig en mogen de Mantra uitspreken. Het is een heel festijn met muziek, gebed en ietsjes zang en veel lichtjes. Dit moet je gewoon zien.
De Duitse man moppert wederom, want hij vond dat je het vanaf de trap beter had gezien, maar de jongen van de boot zei al dat je dan niet de voorkant kunt zien en daar zit ook wel wat in.
Dus heeft die man gewoon pech gehad.
Na de ceremonie zijn we weer terug gebracht naar de opstapplek en lopen door de vele straatjes en steegjes (zouden we eerder kunnen zeggen) en gaan met de riksja terug naar ons hotel, onze hoofden vol met indrukken van wat we gezien hebben. Het is nog altijd druk wat het verkeer aangaat en ze rijden nog als gekken, zowel auto’s, rikja’s en tuktuks. De koeien, ach die trekken zich er niets van aan, gewoon op de middenweg blijven liggen, de mensen gaan toch wel om ze heen. Koeien zijn hier nog altijd heilig. Onze riksja man fiets zich nog steeds helemaal uit de naad, maar bewondering ervoor, wat een kracht nog altijd. In het hotel aangekomen nemen we nog iets te eten en dan gaan we lekker moe maar voldaan een beetje tv kijken, het nieuws volgen tot we in slaap vallen.
Morgen zien we wel weer verder, dan wordt het een rustig dagje.
Dinsdag 19 juli 2011 volledige rustdag gehouden. Gewoon wakker geworden zonder wekker, rustig ontbeten en daarna lekker op het balkonnetje gezeten, dagboekje bijgewerkt, gelezen, muziekje aan, pot koffie en water en genieten van de rust met alle geluiden van verbouwingen die nu in en om het hotel zijn. Maar de herrie valt mee en hoort er nou éénmaal bij. Het nieuws houden we bij op de tv en voor het Nederlandse nieuws op de I-Pad. Toch wel handig.
-
02 Augustus 2011 - 20:45
Coby:
Hoi hoi An en Martin even naar de foto's gekeken, leuk die foto met al die buffels in de Ganga, en wat ik ook apart vond waren die huizen met al die tralies. En dan die foto met al die oude huizen, bijna niet te geloven dat daar nog mensen inwonen, ik zou bang zijn voor instortingsgevaar. Nou An en Martin lijkt me een hele mooie ervaring varen over de Ganga. Nou veel plezier nog en groetjes en xxx van ons allemaal doeidoeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
