Zhangjiajie Natural Park including Avatar Part

Zaterdag 12 juli 2014 Vertrek naar Zhangjiajie
Onze vlucht heeft vertraging vanwege het slechte weer. Het regent kei en keihard. Onweer zo nu en dan. Dus veiligheid gaat boven alles.
We zitten wat, maar vermaken ons prima.
Dan besluiten we uiteindelijk bij een restaurant toch even wat fruit te eten en thee te drinken. Altijd lekker en goed voor the body.
Rond 3 uur gaan we dan eindelijk boarden. Zitten in het vliegtuig, maar om 16.10 nog altijd niet vertrokken.
Het vliegtuig mag nog niet opstijgen. Veel onweer en regen.
Ondertussen krijgen we lekker kip, rijst en chinese kool. En lekker drinken erbij.
Er wordt wederom goed voor de mensen gezorgd.
Een jongedame naast ons is zenuwachtig en heeft al 2x naar huis gebeld. Een gezin, waarvan een paar ouderen voor ons zitten, zijn verdeeld over het toestel. Twee ervan lijken wel tweelingen en het zusje voor ons kwebbelt, regelt, heeft van alles in haar wat wij noemen Tovertasje.
Ze wil bij de exit zitten en een man die al 2x van plaats heeft gewisseld en niet bij de familie hoort staat maar weer op. Hoe krijgt ze het voor elkaar zeg. De man lacht maar wat en ziet het komische er wel van in.
Uiteindelijk zit na lang wisselen iedereen gewoon weer op zijn of haar eigen plaats. Maar als je denkt dat ze stil blijft zitten loopt ze weer richting toilet en terug naar haar stoel.
Hahahaha en dan denk je dat je er bent, neenee dan wil ze dat haar zusje naast haar komt zitten.
Helaas gaat dat niet lukken, want klaar is klaar.
Niet lang daarna valt de regeltante als een blok in slaap.

Om 17.05 taxiën we dan richting startbaan, maar voordat we werkelijk opstijgen is het 17.30 uur.
En geloof het of niet, we verbazen ons erover dat er toch nog mensen heen en weer blijven lopen en scharrelen en een baby niet bij de ouder onder de gordel vastzit, maar gewoon los op de schoot.
Sommige mensen snappen het blijkbaar niet helemaal.

Maar goed als we uiteindelijk aankomen in Zhangjiajie dan staat onze gids Luya ons al op te wachten met onze driver Mr.Xiang.
Haar mond staat niet stil. We krijgen te horen waar haar naam vandaan komt. Van Haleluya.
Leuk detail is dat ze een vriend heeft die Hale heet. Dit verzin je toch niet.
In korte tijd vertelt ze ons dat ze een zusje heeft en ouders en dat ze een goede gids wil zijn en dat wij alles aan haar kunnen vragen en als ze teveel praat we dat kunnen zeggen.
Als we aankomen bij ons hotel, Long Residence Hotel, zijn we verrast door de vriendelijkheid die de mensen uitstralen. Zo ontzettend aardig en behulpzaam.
Na ons geïnstalleerd te hebben in onze kamer en wat opgefrist te zijn gaan we even wat eten bij een restaurant aan de andere kant van het hotel, nadat we eerst even schoenen hebben gekocht voor de regen. Het eten was er prima en erg lekker van smaak. Lekker vers alles.
De meiden moesten giechelen, omdat ze geen bal van ons snapten. Engels nooit van gehoord. Maar na afloop wilden ze met ons op de foto.
Daarna naar ons hotel om lekker te gaan slapen.

Zondag 13 juli 2014 Zhangjiajie National Forest Park

Na een goede nachtrust en een mini cakejes ontbijt worden we opgehaald door Luya en Mr.Xiang en rijden naar Zhangjiajie National Forest Park.

We hebben een fikse hicking door het park met mooie rotsformaties. Het ene is nog mooier dan de andere.
Ontzettend mooi ook om te zien hoe de mist opkomt, verplaatst, verdwijnt naar verschillende kanten en op deze manier de bergen en rotsen een ander aanzicht geeft.
Het is een heerlijke hicking.
In een groot deel van het park is ook Avatar opgenomen.
Je moet je voorstellen als je de film gezien hebt dat je de Avatar bevolking over de zwevende rotsen ziet lopen en springen.
Dat is dus het effect van de mist die daar van nature aanwezig is.
Zo zie je maar hoe misleidend de film kan zijn als je dat niet weet en kijk je nu met een ander oog naar Avatar en geniet je nog meer van deze prachtige film.
Het is een waanzinnig mooi schouwspel en je kijkt je ogen uit in dit deel van het park.
En zo lopen we verder en tussendoor drinken en eten we wat. De temperatuur is prima en genieten we van al dat moois.
Wanneer we weer terug keren richting hotel zien we op de klok dat het al laat is en dat we beter door kunnen gaan naar het Theater om de Show Cham Xiang Xi (Charming Western Hunan} te zien. De show bevat verschillende dansen, dans en zang en wat acrobatiek. Het is een mooie geheel.
Ook de kleding is prachtig.

In Western Hunan, the boys of the YAO minority have their own style of chasing girls.
They express their love by singing and dancing, and the girl’s choise rests on how the boy climbs the stairs.

We waren wel verbaast dat er maar gewoon gefilmd werd en foto’s werden gemaakt, terwijl het helemaal niet mocht volgens Luya onze gids.
Dus zei ze tegen ons dat als we een foto of een filmpje wilden maken dat wel goed was.
We hebben een paar fragmentjes kort gefilmd, maar toch zat het mij niet lekker dat dat zo maar kon.
Het was ook chaos zo nu en dan wat de zaal aangaat.
En helemaal raar nog altijd is, zodra de show klaar is er geen applaus is en iedereen al opstaat om weg te gaan. Er staan zelfs al mensen op als de show nog met het laatste bezig is.
Blijft voor ons raar, omdat we dat niet gewend zijn om op deze manier af te sluiten.
We besluiten na de show dan te gaan eten, nadat we eerst even een dvd en de cd van de show hebben gekocht.

Terug bij ons hotel gaan we een klein hapje eten om de hoek van de straat. Heerlijk alles vers van de barbecue, groenten, vlees, vis, tahoe, rijst, fruit.
Geweldig lekker ook die lange sate stokken.
Het is genieten van al dit heerlijke spicy food. De mensen in China in Guangzhou en Zhiangjiajie zijn gewend heel spicy te eten. Maar eerlijk gezegd valt het mee, omdat je ook minder spicy kunt vragen.
En de smaak is werkelijk fantastisch.
Luya eet lekker weer met ons mee, wij willen niet dat zij alleen gaat zitten.
Wij betalen na afloop al het eten en werkelijk voor nog geen € 15,= hebben we zitten eten.
We bedanken de mensen van wie het “restaurantje”is en net voordat we weg willen lopen schieten 2 jongens ons aan en vragen of ze met ons op te foto mogen. Natuurlijk mag dat en zo worden er nog even foto’s gemaakt met hun mobieltje en ons fototoestel.
Ze bedanken ons en al lachend en op hun mobieltjes kijkend lopen de jongens weg.
Luya loopt nog even met ons mee, omdat zij zelf ook die richting op moet om naar haar hotel te gaan.
Voldaan en heerlijk moe stappen we de hotelkamer binnen om ons op te maken voor de nacht.
Vanuit China een warme kus voor iedereen van Martin en Andy