Kuching

Vrijdag 18 juli 2008,
Vervolg Zondag 13-7-2008,

Voordat we zijn gaan slapen hebben we eerst nog heerlijk een bad genomen.
Ze gebruiken hier natuurzeepjes en badzout en een schaal met rozenblaadjes staat klaar op de wastafel, dus wij het bad gevuld, badzout erin en natuurlijk de bak met rozenblaadjes.
Even laten trekken en dan erin gaan liggen.
Echt het is zo heerlijk voor je huid en het werkt ontspannend en goed voor de nachtrust.
Ja hier weten ze wel wat goed voor je is.
Echt aan te bevelen na een drukke vermoeiende dag.

Maandag 14-7-2008,
Vanmorgen heerlijk ontbeten op de 18de etage. Echt even heel relaxed.
Martin lekker eitje, Sunny side up. Het gebakken eitje was net een gezichtje. Zo mooi gebakken en op het bord afgewerkt met een toefje peterselie en een half snoeptomaatje.
Lekker verse sinaasappelsap en fruit, yoghurt en al wat wenselijk is. Daar geniet je dan toch maar even van.

Haha na het ontbijt maar weer eens terug naar de camera winkel met de filmcamera die Martin gekocht had.
Jajaja het is niet erg wat te kopen, maar dan moet het wel goed werken. Het is een camera die net in je hand past, maar de card die er in zit geeft steeds aan dat hij geformatteerd moet worden.
Daar wordt je niet vrolijk van, omdat er al dingen op staan.
De man die ons de winkel in ziet stappen, voelt de bui al hangen, maar geen probleem, alles wordt weer prima in orde gemaakt.
Dan kopen we nog een tasje voor mijn fototoestel en een stel batterijen.
De man weer blij en wij happy en hopla richting taxi om naar de Arabische wijk te gaan.
In de Arabische wijk staan we gelijk oog in oog met een moskee.
Schoenen uit en naar binnen. We worden bekeken, maar hoeven geen lange jasjurk aan, omdat we goed gekleed zijn en niet te bloot.
We mogen alleen rond de gangen, omdat er wat moslims aan het bidden zijn. Foto’s en filmpjes maken mag allemaal.
Het is een mooie moskee.
Daarna gaan we door de straatjes met al de winkeltjes.
Het ziet er wat nostalgisch uit allemaal. Heel apart.
De stoffen die we gezien hebben voor toneel gebruik zijn bij 1 winkel spot goedkoop.
Het is leuk om van alles te zien in verschillende buurten.
Ach je loopt wat, drinkt en eet ergens wat en geniet.
Dan nemen we een taxi terug naar het hotel en gaan aan de Happy Hour.

Na de Happy Hour nemen we de taxi richting Suntec City en raken in gesprek met de taxichauffeur.
Die verteld ons wat ERP is. Dat zien we op Orchard Road steeds aangekondigd staan.
Het betekent dat je nu Tol moet betalen als je over Orchard Road rijdt. Dat betekent ook weer dat als de taxichauffeur particulier door iemand gebeld wordt en hij niet een bepaalde tijd aanwezig is dat hij de kans loopt dat die persoon alweer iemand anders gebeld heeft. Op die manier kost het dan de taxichauffeur geld, omdat hij dan toch de Tol moet betalen en niks verdiend.
Hahahaha kunnen jullie het nog volgen?????

In Suntec City lopen we wat door het winkel centrum, maar het is vrij rustig en niet zoveel te beleven.
De Fontain of Wealth is wel weer heel mooi met al zijn sproeiers en kleuren.
Dan hebben we best wel trek in een hapje en besluiten bij Ichiban Boshi te gaan eten.
Het is een Japans restaurant met een Sushi/Shashimi bar. Kun je van de band afpakken wat je lekker vindt.
Dinsdag 15 juli 2008,

In de nacht alletwee een aantal keer wakker. Dat is echt zo vervelend.
Het ontbijt was wel weer heerlijk.
Vandaag zijn we in Little India geweest naar de tempel Sri Srinivasa Perumal Temple.
Een prachtige Tempel met veel kleuren.
Er zijn dan ook de hele maand feesten aan de gang.

Martin en ik gaan wat eten bij een Tandoori restaurant.
Zo lekker dat eten en uitstekend van smaak.
Butterchicken-rijst-komkommeryoghurt met veel knoflook (net als tsaziki saus) en Martin Punjabi chicken met naan (roti pannekoek) en rijst. Zeer zeer lekker.
Ondertussen komt er een groep met lagere schoolkinderen binnen met hun begeleiders.
Grappig om te zien dat de kinderen altijd een mobiel bij zich hebben.
Ze krijgen een hapje en een drankje, maar het drankje moeten ze wel zelf betalen.

Dan willen we nog verder en nemen een taxi naar China Town.
De man horen we de hele weg alleen maar zuchten en steunen en af en toe inzichzelf praten.
Daar moet je dus vertrouwen in hebben, maar toen we hem een fikse fooi gaven werd hij plots wakker .

Sorry mensen, maar het is hier al laat en ik ga morgenochtend verder met het verslag.
Vandaag in ieder geval naar de Orang Oetans geweest, maar dat horen jullie nog.

Vanuit een bewolkt/zonnig Sarawak dikke knuf en tot mails.
Martin en Andy.