Extra nacht in Charleston.
Door: Andy en Martin
Blijf op de hoogte en volg Andy en Martin
27 Juli 2006 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Jajajaja daar zijn we weer vanuit Charleston alwaar we toch nog maar een extra nacht hebben geboekt, maar eerst nog een hele kleine terugblik.
Zaterdag 22 juli 2006
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje gaan we, na uitgecheckt te zijn, weer op pad richting Cape Canaveral.
Het is een prachtige rit en je ziet overal weer van die gigantisch mooie huizen en ontzettend veel palmbomen.
We slaan af bij Hope Sound om de snelweg op te gaan. De Interstate Highway 95.
Dat rijdt in ieder geval lekker door.
Rond 11 uur (Amerikaanse tijd) zitten we al bij Port Lucie. We hoeven vast niet te vertellen dat dat ook heel erg luxe is.
We slaan af bij Vero Beach en rijden langs de kust naar Orchid om naar het Pelican Island te gaan kijken.
Daar aangekomen regent het bakken uit de hemel, maar ons kent ons en we besluiten toch maar uit te stappen tussen de druppels door.
Het gebied is moerasachtig en mooi om te zien, maar als we bij het vieuw point komen zijn helaas de pelikanen op pad.
Ze moeten tenslotte ook eten en waar kun je dat beter doen dan in de zee.
Wij gaan terug naar de auto en rijden verder en bij Sebastian Inlet State Park gaan we een klein hapje eten.
Daarna lopen we nog even richting strand over de loopbrug, maar heel in de verte komt wel een heel erg dreigende lucht aan die in no time bij ons is.
Toch nog net even een nat pak dus, maar wel verkoelend en een heerlijk gevoel op je blote huid.
Waar we ook langs rijden het blijft pracht en praal hier.
Dan stoppen we even bij Melbourne Beach en daar wordt druk feest gevierd met barbeque en al vanwege een verjaardag.
Nog even snel naar de Mall om een batterij oplader te kopen, want de andere past dus niet en jahoor daar vinden we dankzij een oude man de juiste oplader.
Yeahhh blij als we zijn verder op pad, maar niet voordat we nog even broekriemen hebben gekocht en Martin maakt een grapje met de vrouw over kortingen. Zij laat zich niet kennen en pakt hem terug, maar we krijgen toch een leren riem gratis.
Dan gaan we verder, want tenslotte moeten we nog een eindje rijden.
Nee rijden we verkeerd, zijn we weer een eind terug gereden en zitten we weer in Palm Bay.
Ach alles komt weer goed.
Uiteindelijk zijn we toch aangekomen hoor en besluiten meteen door te rijden naar het Kennedy Space Center en wat gebeurd er weer, zitten we dus bij de luchtmacht basis van de Amerikanen.
Ja dat zeg ik toch al steeds dat we altijd wel iets bijzonders hebben.
De bewaker in het hokje kijkt wat argwanend en vraagt waar we heen gaan.
Uiteindelijk vertelt hij hoe we moeten rijden, maar de puf was eruit en besluiten we toch maar eerst een motel/hotel te zoeken.
Het Radison zit vol en we boeken een kamer in het Ocean Inn (een hotel van de Best Western).
We kijken uit op de Atlantische Oceaan en inplaats van 1 kamer zijn het er gewoon 2 met in beide kamers ook nog een televisie.
Hoe gek kun je het bedenken.
Na de spullen neergezet te hebben wandelen we naar de pier alwaar alleen maar winkeltjes, restaurantjes en barretjes zijn, maar het lijkt net of sommige mensen hier zo uit een film zijn gestapt met hun plat Amerikaans.
Voor het avondeten besluiten we bij Durango Steakhouse te eten en dat bevalt prima.
Tenminste normale porties en gezellig.
We zitten nog wat na en dan terug naar de hotel kamer om nog even op het balkon na te genieten en dan slapie doen.
Zondag 23 juli 2006
Na een goede nachtrust heerlijk ontbijten bij Perkins Family Bakery Restaurant.
Het is er zo druk dat de wachttijd 15 minuten is, maar dat is het dubbel en dwars waard.
Daarna gaan we naar Kennedy Space Center, maar dat verhaal kennen jullie al.
Oke ik ga stoppen hoor, want volgens mij staan er mensen te wachtten om te mogen internetten.
Het is hier namelijk gratis.
De rest gaan we jullie wel weer mailen hoor, dus maar weer geduld hebben.
Jullie hebben nog te goed van ons maandag, dinsdag en woensdag en dat gaat over Charleston.
Dat is zo'n lang verhaal dat ik daar echt nog langer voor moet gaan zitten.
Zo nu ga ik snel naar de topetage op de 14de een "frisje" drinken.
Niet lachen hoor ik neem heus een frisje en Martin ook.
Vele vele kusjes en liefs van Andy en Martin. xxxxxxxxxxxxxxx
Lieve kleine Kira oma en opa hebben je mooie foto's gezien, wat ben je al weer gegroeid zeg mooie meid van ons.
Dikke knuffel lieverd. xxxxxx
P.S. Foto's nog niet gelukt om op de site te zetten, misschien gaat het nog lukken.
Zaterdag 22 juli 2006
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje gaan we, na uitgecheckt te zijn, weer op pad richting Cape Canaveral.
Het is een prachtige rit en je ziet overal weer van die gigantisch mooie huizen en ontzettend veel palmbomen.
We slaan af bij Hope Sound om de snelweg op te gaan. De Interstate Highway 95.
Dat rijdt in ieder geval lekker door.
Rond 11 uur (Amerikaanse tijd) zitten we al bij Port Lucie. We hoeven vast niet te vertellen dat dat ook heel erg luxe is.
We slaan af bij Vero Beach en rijden langs de kust naar Orchid om naar het Pelican Island te gaan kijken.
Daar aangekomen regent het bakken uit de hemel, maar ons kent ons en we besluiten toch maar uit te stappen tussen de druppels door.
Het gebied is moerasachtig en mooi om te zien, maar als we bij het vieuw point komen zijn helaas de pelikanen op pad.
Ze moeten tenslotte ook eten en waar kun je dat beter doen dan in de zee.
Wij gaan terug naar de auto en rijden verder en bij Sebastian Inlet State Park gaan we een klein hapje eten.
Daarna lopen we nog even richting strand over de loopbrug, maar heel in de verte komt wel een heel erg dreigende lucht aan die in no time bij ons is.
Toch nog net even een nat pak dus, maar wel verkoelend en een heerlijk gevoel op je blote huid.
Waar we ook langs rijden het blijft pracht en praal hier.
Dan stoppen we even bij Melbourne Beach en daar wordt druk feest gevierd met barbeque en al vanwege een verjaardag.
Nog even snel naar de Mall om een batterij oplader te kopen, want de andere past dus niet en jahoor daar vinden we dankzij een oude man de juiste oplader.
Yeahhh blij als we zijn verder op pad, maar niet voordat we nog even broekriemen hebben gekocht en Martin maakt een grapje met de vrouw over kortingen. Zij laat zich niet kennen en pakt hem terug, maar we krijgen toch een leren riem gratis.
Dan gaan we verder, want tenslotte moeten we nog een eindje rijden.
Nee rijden we verkeerd, zijn we weer een eind terug gereden en zitten we weer in Palm Bay.
Ach alles komt weer goed.
Uiteindelijk zijn we toch aangekomen hoor en besluiten meteen door te rijden naar het Kennedy Space Center en wat gebeurd er weer, zitten we dus bij de luchtmacht basis van de Amerikanen.
Ja dat zeg ik toch al steeds dat we altijd wel iets bijzonders hebben.
De bewaker in het hokje kijkt wat argwanend en vraagt waar we heen gaan.
Uiteindelijk vertelt hij hoe we moeten rijden, maar de puf was eruit en besluiten we toch maar eerst een motel/hotel te zoeken.
Het Radison zit vol en we boeken een kamer in het Ocean Inn (een hotel van de Best Western).
We kijken uit op de Atlantische Oceaan en inplaats van 1 kamer zijn het er gewoon 2 met in beide kamers ook nog een televisie.
Hoe gek kun je het bedenken.
Na de spullen neergezet te hebben wandelen we naar de pier alwaar alleen maar winkeltjes, restaurantjes en barretjes zijn, maar het lijkt net of sommige mensen hier zo uit een film zijn gestapt met hun plat Amerikaans.
Voor het avondeten besluiten we bij Durango Steakhouse te eten en dat bevalt prima.
Tenminste normale porties en gezellig.
We zitten nog wat na en dan terug naar de hotel kamer om nog even op het balkon na te genieten en dan slapie doen.
Zondag 23 juli 2006
Na een goede nachtrust heerlijk ontbijten bij Perkins Family Bakery Restaurant.
Het is er zo druk dat de wachttijd 15 minuten is, maar dat is het dubbel en dwars waard.
Daarna gaan we naar Kennedy Space Center, maar dat verhaal kennen jullie al.
Oke ik ga stoppen hoor, want volgens mij staan er mensen te wachtten om te mogen internetten.
Het is hier namelijk gratis.
De rest gaan we jullie wel weer mailen hoor, dus maar weer geduld hebben.
Jullie hebben nog te goed van ons maandag, dinsdag en woensdag en dat gaat over Charleston.
Dat is zo'n lang verhaal dat ik daar echt nog langer voor moet gaan zitten.
Zo nu ga ik snel naar de topetage op de 14de een "frisje" drinken.
Niet lachen hoor ik neem heus een frisje en Martin ook.
Vele vele kusjes en liefs van Andy en Martin. xxxxxxxxxxxxxxx
Lieve kleine Kira oma en opa hebben je mooie foto's gezien, wat ben je al weer gegroeid zeg mooie meid van ons.
Dikke knuffel lieverd. xxxxxx
P.S. Foto's nog niet gelukt om op de site te zetten, misschien gaat het nog lukken.
-
26 Juli 2006 - 23:42
Andy:
Oke lieve mensen we waren nog wat vergeten, Martin zijn koffer is in Miami aangekomen en wordt doorgestuurd naar New York alwaar we hem 1 augustus kunnen oppikken.
Hebben we dan ineens 3 koffers en dat kan nog wat worden als we weer vertrekken. -
27 Juli 2006 - 10:13
Wil:
Hoi Andy en Martin, het is echt weer genieten als ik jullie verhalen leest..
verder nog een hele fijne vakantie.
Liefs Wil -
27 Juli 2006 - 10:14
Wil:
O lees net je bericht, wat fijn dat de koffer weer terecht is..
doei doei xxxx Wil -
27 Juli 2006 - 11:37
Louis En Mams:
Fijn ANDY dat de koffer terecht is (een hele opluchting) dat scheelt.Nu weer rustig verder met de spannende avonturen,we wachten af.Geduld is een schone zaak.Groetjes en XXXXXXXXXXXX van ons en nog een paar fijne weken toegewenst DOEI DOEI DOEIIIIIIIII -
27 Juli 2006 - 13:06
Pas En Lien:
nou moe, ik (lien) wilde al een verhaal gaan schrijven, over ,, de wilde avonturen van de reizende koffer,,had al een heel verhaal verzonnen hihi. maar goed al met al fijn dat die koffer toch weer is opgedoken, alleen beetje laat eer dat jullie dat ding kunnen gaan
oppikken. wat een avonturen allemaal zeg, ,t is een genot om deze verhalen mee te beleven, het is net of we er zelf bij zijn, al lezend maak je een voorstelling van hoe het er uit moet zien, echt te gek hoor. jullie maken echt ook altijd weer iets bijzonders mee, maar dat siert jullie juist, en maakt het alleen nog maar avontuurlijker, het is net of jullie uit een film komen ( national lampoons, met chavy chase geloof ik ) maffe films zijn dat, maar heeft wel wat weg van jullie maffe avonturen.lekker zo door blijven gaan, want de hilariteiten die jullie mee maken, maakt ook de herinneringen, voor thuis. veel plezier op jullie volg. avontuur en tot mails. groetjes van uit een klef holland. -
27 Juli 2006 - 17:50
John En Wil:
Fantastisch hoe goed jij verslag kunt doen, bij terugkomst direct aanmelden als verslaggeefster bij de televisiemij. Het is werkelijk grandioos en een plezier om het te lezen.
Geniet van alles en ik lees weer rustig verder groetjes uit het Haagje van Wil en John -
29 Juli 2006 - 20:09
Francoise Naomi Olaf:
leuke verhalen tante Andy en oom Martin
Jullie houden het spannend en fijn dat julie koffer terug zijn.
heel veel liefs van francose naomi olaf xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxdoei doei doei doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
