Hello Asheville,the Dutch are coming. - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Andy en Martin Metselaar - WaarBenJij.nu Hello Asheville,the Dutch are coming. - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Andy en Martin Metselaar - WaarBenJij.nu

Hello Asheville,the Dutch are coming.

Door: Andy en Martin

Blijf op de hoogte en volg Andy en Martin

28 Juli 2006 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Hey there people in hot Holland,

Here we are again. Hihihi,lachen hoor we lopen nog steeds niet synchroom, maar dat mag de pret van het mailen niet bederven
Jullie hebben nog te goed van ons de dagen maandag t/m woensdag in Charleston.
Die komen eraan. Weet je eigenlijk is het veel meer, maar in zo'n vakantie zouden we jullie eigenlijk om het hoekje mee moeten laten kijken. Jullie zijn nog niet van ons af hoor.

Vandaag is het donderdag 27 juli en we hadden een redelijke nachtrust.
Ja redelijk jullie horen het goed, want de buren naast ons waren erg luiddruchtig, wat ze aan het doen waren weten we niet, maar er werd druk gepraat, gelachen en gefeest en god weet wat nog meer.
Wij weten het ook niet.
Na ons gewassen en aangekleed te hebben en de koffers gepakt nog even een heerlijk ontbijtje met croissants, fruit, melk en Danone vruchten yoghurt.
De ober was aan het mopperen toen er een familie van 8 personen binnen kwam.
Ja kijk, af en toe moet er ook gewerkt worden, maar tegen ons was hij vriendelijk.
Echt lachen hoor in het Holiday Inn Hotel dat personeel hier.

Ach even nog over gisteravond toen we besloten in het hotel te dineren. We hadden een serveerster die ik nog niet had gezien en Martin zegt tegen mij:"Daar ga je toch niet de deur voor uit,is dat schrikken".
Ik zeg:"Wie dan en waar".
En ja hoor daar kwam ze op ons tafeltje afgestevend toen ze mij zag zitten en begint echt op dat plat Amerikaans:"Hee Hon Haw AYou". Vertaling Hey Honey How Are You.
Ik zeg:"Fine and you". Zij:"Okee Hon".
Ze had toch de mooiste opgemaakte ogen ooit gezien. Eyliner waar je bijna op kon lopen zo dik die lijnen en maar schudden met die kont en met haar haren, maar ontzettend aardig en heel bedrijvig.
Ze bleef maar vragen of alles "olraid" was.
Echt zo sprak ze. Humor hebben ze hier wel hoor.
Jullie weten vast wel die aparte figuren in cowboy films kauwend op kauwgom en dat vreselijke platte Amerikaans.
Het is echt zo leuk om mee te maken.
Oja er was een donkere ober, een jonge man en die had 1 dienblad vol met glazen en tafelkleden en die dame had er ondertussen al 2 weggebracht.
Niet te filmen.
Oké genoeg hierover.
We rijden weg om kwart over 10 richting North 26 om vervolgens de weg weer af te gaan,omdat de benzine tank leeg is.
Tanken dan maar anders redden we waarschijnlijk de andere hoek niet eens.
Bij het tankstation staat moeten we wachten.
Onze tankdop zit namelijk links ja.
Een auto met aanhanger rijdt ons aan de andere kant voorbij, draait zijn auto om en staat met zijn neus naar de verkeerde richting.
"Hey" denkt Martin,"Dat is wel een idee, kunnen wij ook wel doen toch?"
Voordat ik wat kan zeggen is de auto al omgekeerd en gaat hij ook de verkeerde kant opstaan, maar wel zo dat niemand er meer door kan komen.
"Kun je niet maken", zeg ik, waarop hij antwoordt, "nou ik moest toch ook wachten?".
Tsja wat kun je daar dan nog tegen in brengen.
Goed, na onze auto verwend te hebben met een slok benzine rijden we weer richting North 26 en al snel wordt het West 26,omdat Asheville nl. richting westen ligt en in North Carolina.
Voor wie dat nog niet weet, Amerika heeft allemaal aparte Staten.
Tot nu toe hebben we gehad: Florida, Georgia, South Carolina en nu North Carolina.
Nogmaals Asheville here we come, maak je borst maar nat met ons is het Fun.
Het rijdt lekker door zo en we hebben een heerlijke cd erin en er komt motown muziek uit de boxen van de Disco Queen Carol Douglas en weet je wat ze zingt.
Aha let op, A Hurricane is Coming Tonight.
Oké lieve mensen: Swing it out baby, because we are now on the Disco Car.
Oh ze zingt ook nog Night Fever, yeah wat wil een mens nog meer, behalve dan de slappe lach krijgen in de auto en zowat in je broek piezen daardoor.
Martin vertelde nl dat hij nog even voordat we vertrokken een hotel voor Barcelona vast had gezocht.
En ik had het ineens over of hij dan met de betaalkaart al had betaald.
Dombo dat ik ben, maakt hij de opmerking dat hij zijn kaart door het ruitje van de computer had gehaald, zie je dat al voor je dan? Ik kwam echt niet meer bij.

Dan is het 10 voor 1 (bij jullie 18.50 uur) en gaan we afslaan bij Newberry om een hapje te eten.
Er is een groot Food Center en wij lopen naar binnen, maar het is de grootste voedselketen in Amerika.
Deze verkoopt echt alles van eten tot meubels, van kleding tot huishoudelijke artikelen. Je kunt het zo gek niet bedenken.
De werkgever betaald zijn mensen slecht en ze moeten dingen doen wat niet bij hun taken hoort en waar ze niet extra voor betaald krijgen. Vervelend maar je moet toch werk hebben om te kunnen leven.
Dan lopen we verder en zien op een hoek China Town Restaurant.
Er zitten wat mexicaanse werklui en kijken gelijk zeg.
Duhh we zijn maar Hollanders hoor.
Het eten is goed en we bestellen Sweet Sour Chicken met gebakken rijst. De saus zit in aparte bak en we krijgen een Eggroll (loempia) erbij.
Prima eten,maar het is zoveel dat we allebei de helft laten staan.
Dat weet je dus nooit in Amerika of je nou normale porties hebt of groter.
Dat is verschillend per omgeving.
Wel slim van die chinees om het kant en klaar op Doggy Bags te leveren, dat scheelt weer afwas en de meeste mensen nemen hun restjes mee naar huis.
Doen wij niet hoor, want dan zou de kip voortijdig het doosje zijn uit gelopen vanwege de warmte.
Oké ja jullie hebben gelijk, we hebben één keer een Doggy Bag meegnomen met twee geroosterde boterhammen en twee bakjes jam.
Oja vergeten, er zaten ook nog fortune koekjes bij van de chinees.
Die van Martin was wel grappig: A kiss can beautiful souls, hearts and thoughts.
Tsja daar zit wat in.
De mijne vergeten we even, die kloppen toch nooit.
Rond half 2 rijden we weg en het valt op dat de omgeving hier heel heuvelachtig is.
Het valt ons de hele weg alop hoe druk het met het verkeer is.
Ook zie je weer ontzettend veel bussen (campers) op de weg.
Echt Ameerikaans, je neemt gewoon je hele huis mee op vakantie.
Kwart over 2 zien we het bordje Asheville en is het nog 73 miles. Ongeveer 115 km.
Nog een klein uurtje dan zijn we er.
Half 3, we naderen de borderline van South Carolina bij het plaatsje Landrum en hoe toepasselijk ook met op de achtergrond het nummer van Madonna met Borderline.
Hoe verzinnen ze het.
Eindelijk in de staat North Carolina en yeahoeie bestemming bereikt,maar niet voordat we nog even ergens zijn gestopt om onze benen te strekken en piepie te doen.
Asheville hier zijn de Hollanders.
Er is nog 1 kamer vrij in het Comfort Suites Hotel/Motel whatever.
Leuk natuurlijk, maar daardoor betaal je wel de hoofdprijs, want de kortingen gelden alleen als het hotel nog te leeg blijft.
Boffen wij weer even, dit is al de tweede keer deze reis, maar het ziet er goed uit en we hebben een kamer en suite.
Spulletjes neer gezet en kamer en badkamer gecheckten helemaal goedgekeurd.
Op naar de mall en een gezellig restaurantje zoeken voor een borrel.

Zo volgens ons is dit voor vandaag wel weer even genoeg zo.
Hopelijk genieten jullie weer even, zo lang is de mail deze keer niet hoor.
Wacht maar op de volgende.

Vanuit Asheville een dikke knuffel enne je kunt je wel voorstellen dat je van sommige mensen niet verstaat wat ze zeggen hier.

Liefs Martin en Andy.

  • 28 Juli 2006 - 10:34

    Caroline:

    voel me wel gevleid hoor, dat jullie mijn naamgenoot steden aandoen, noord en zuid, nou dat klopt wel een beetje bij mij he, ik heb ook een noord en een zuidkant, maar dat leg ik nog wel uit als jullie terug zijn, hihi.gaaf is dat he , dat platte amerikaanse taaltje, net plat haags, maar dan iets anders. zie ,t al voor me jullie beiden op een knol, flinke cowboyhoed op, en vooral niet te vergeten die vieze pruimtabak, die je uiteindelijk op een nog al vieze wijze uit spuugt,( ik moet bij deze verhalen echt alleen maar aan allerlei films denken) kan er ook niks aan doen. want in feite kijken we al om een hoekje mee met jullie op deze manier. elke dag weer even kijken in de outlook, of we weer de nieuwe spannende avonturen van andy en martin kunnen mee beleven. vind het erg leuk. kijk met smart uit naar weer nieuwe smakelijke verhalen. veel liefs uit een wat minder warm holland , gelukkig we kunnen hier weer een beetje ademhalen.

  • 28 Juli 2006 - 14:14

    Elly:

    Spannend weer hoor allemaal. Jullie globetrotters verstaan toch ook maar alles ook hoor. Schitterend. Was weer erg genieten van jullie verhaal en wacht met smart op de volgende.
    Wederom liefs en kusjes van mij.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Trip to India

Lieve allemaal,

Nog even en dan hebben we onze weekend dansvoorstellingen van "Dances All Over The World".
Er wordt door iedereen nog hard gewerkt aan alle dansen en de kleding, maar het uiteindelijke resultaat zal fantstisch zijn.
Na onze voorstellingen zijn we nog precies 1 week open dan hebben we vakantie. Wat dan ook wel nodig is na maanden van trainen en werken voor allen.
Maar het blijft geweldig om te doen en
ons motto is dan ook "Blijven Lachen en Dance With a Smile".

Martin en ik(Andy) hebben besloten om toch maar weer eens wat verder weg te reizen.
Deze reis zal gaan naar India. Te starten in Delhi.
We vertrekken woensdag 13 juli en komen woensdag 3 augustus weer thuis.
Deze keer blijven we 3 weken weg.
Lang genoeg om mooie dingen te zien en te beleven en spannend natuurlijk.
Zondag 21 augustus vertrekken we naar Londen voor 4 dagen danstraining/
workshops in The Royal Ballet School.
Zeer spannend.
Tussendoor gaan we verder met ons appartement. Woonkamer en slaapkamer krijgen een beurt. En als er genoeg tijd is Martins kamertje.
Ach altijd leuk om bezig te zijn.
Maar eerst eens de dansvoorstellingen afronden. Heerlijk weer iedereen op het toneel te zien stralen.
Kanjers dat zijn het van klein tot groot.
Oja voordat ik het vergeet, Martin gaat dit jaar in november met zijn zoons Marc en Tim de Marathon New York lopen. Echt cool dat ze dit gaan doen.

En nog een leuk nieuwtje, wij hebben een kleinzoon erbij, geboren 28 april jl., genaamd Jesper, broertje van Kira (5 jaar).
Nou we gaan stoppen. Hopelijk geniet iedereen weer mee van ons.

Tot snel mails.

Liefs en dikke kus van Swinging Andy and Running Martin

Recente Reisverslagen:

03 Augustus 2011

Trip to India Deel 5

02 Augustus 2011

Trip to India Deel 4

30 Juli 2011

Trip to India Deel 3

26 Juli 2011

Trip To India deel 2

16 Juli 2011

Trip to India Deel 1
Andy en Martin

Actief sinds 29 Juni 2006
Verslag gelezen: 136
Totaal aantal bezoekers 74915

Voorgaande reizen:

15 Juli 2016 - 10 Augustus 2016

Van Seattle via via naar Los Angeles

09 Juli 2015 - 28 Juli 2015

Van Rome naar Andalusie

09 Juli 2014 - 29 Juli 2014

China 2014

08 Juli 2013 - 29 Juli 2013

Martin en Andy naar China

17 Juli 2012 - 11 Augustus 2012

Trip to Amerika

13 Juli 2011 - 03 Augustus 2011

Trip to India

Landen bezocht: